donderdag 29 maart 2012

Gast blogger, Joeri Klous

Deze keer een blog van Joeri Klous, Joeri kwam een paar jaar geleden bij ons langs met de vraag of wij hem wilde sponseren. Nu sponseren wij meestal geen individuele mensen, maar na wat onderzoek bleek Joeri een grote belofte te zijn en besloten wij hem te gaan sponseren.
Hierbij zijn blog:


Ik ben Joeri Klous, ik ben 15 jaar, mijn grote hobby
is schaatsen.
Als klein kind ben ik begonnen op mijn allereerste schaatsen,
de easygliders, dit zijn een soort Friese doorlopers alleen dan van plastic.

Op 8-jarige leeftijd reed ik de skeelerronde van Zaanstad,
33 km. Ik was toen de jongste deelnemer. Na deze ronde werd mijn moeder
benaderd, of ik interesse had in wedstrijdschaatsen.
Dit was de start van mijn mooiste hobby.
Mijn 7de seizoen van het wedstrijdschaatsen is nu afgelopen.
Ik heb nu twee jaar in de C-selectie gezeten. Daar heb ik
veel geleerd en ook leren afzien.
Ik train zes dagen in de week. Hier omheen moet ik ook nog
naar school en zorgen dat mijn huiswerk op orde is.
Dagelijks onderdeel in de C-selectie is het bijhouden
van een dagboek. Hierin vermeld je wat je ochtendhartslag is,
hoeveel je weegt, 1 keer in de week je lengte meten. Ook vermeld je hoe de
trainingen gingen, en hoelang je hebt geslapen.
De trainers kunnen hier je fysieke gesteldheid
uit afleiden, overtraindheid ligt namelijk altijd op de loer.

Waar let je op met eten?
Eigenlijk eet ik het liefst Santaro van bakkerij Aad
Brakenhoff
Voor een wedstrijd haal ik daar ook vaak krentenbollen,
mijn favoriet is krentenbollen met spijs.
En of ik nou een fiets- of schaatswedstrijd rijd het is
gebleken dat het hier altijd het beste op gaat!!!!

De zomertrainingen bestaan uit harlopen, skeeleren, fietsen
en in het weekend een wedsrijd fietsen.
De wintertrainingen bestaan uit 3 schaatstraingen
1 sportschooltraining, spinning en bodypump (dit is geen krachttraining).
Het weekend is er altijd een wedstrijd, de niet wedstrijddag
wordt er buiten gefietst of binnen op de tacx voor de tv met Eurosport aan.

Sprint is niet mijn beste onderdeel. Ik rijd liever
de langere afstanden.
Ik rijd graag marathons, daar zou
ik graag verder in gaan, maar kenners adviseren me dat ik
me voorlopig nog moet toeleggen op het langebaanschaatsen. En dan is de
1500 meter een heel belangrijke afstand.

Als A-pupil(13 jaar) werd ik Gewestelijk Kamipoen
marathon, datzelfde jaar werd ik ook Nederlands kampioen marathon.
Als C-junior(15 jaar) werd ik wederom Gewestelijk kampioen
marathon, en werd ik 8ste op het NK.

Mijn PR's(persoonlijke records) zijn:

500: 43.07
1000: 1.26.51
1500: 2.09.55
3000: 4.27.32

vrijdag 2 maart 2012

D-Day

Donderdagochtend 1 uur de wekker gaat, een pijn scheut schiet er door mijn maag, zal ik dan ook
ten prooi vallen aan het rotan virus? Langzaam aan maak ik mij op voor een nieuwe dag heerlijke producten bakken. Maar dat onbekende gevoel maakt dat het allemaal wat minder fijn is als normaal.
3 uur Chrishna komt de bakkerij binnen, wat ziet zij eruit?? Slecht geslapen? Is mijn openingszin en een bevestigend knikje komt mijn kant op. "Ik heb de hele nacht liggen draaien van de zenuwen" zenuwen??? OH JA!! vandaag krijgen wij te horen of we genomineerd zijn voor de sterren! Maanden lang naar toe gewerkt en dan was ik het zowaar vergeten. Of onbewust toch niet dat rare gevoel in mijn maag zal wel van de spanning komen...

8.51 uur de telefoon gaat voor de zoveelste keer maar dit keer niet voor een bestelling, het is het nederlands bakkerij centrum en ze willen mij spreken. Gejuich klinkt er al in de bakkerij want de genomineerde werden gebeld en de rest kreeg een mailtje.
Het gejuich is terecht de heer Wijnhorst aan de andere kant van de lijn verteld mij het goede nieuws dat we door zijn naar de finale ronde.
Het gevoel van buikgriep maakt plaats voor vlinders, een gevoel van trots en blijdschap verdrijft het "rotan virus".

Nu nog eens 2 maanden in spanning zitten, 26 april horen we of we ook daadwerkelijk een ster krijgen. Maar of we die ster nou wel of niet pakken dit pakken ze ons al niet meer af en is iets waar we met het hele team trots op kunnen zijn. In een zeer korte tijd hebben we toch met zijn allen een hele grote sprong vooruit gemaakt en bergen werk verzet!

De rest van de dag is het één groot feest, klanten of fans zoals ik ze noem komen ons massaal feliciteren en iedereen verteld me hoe trots ze zijn op hun bakker. Moe maar voldaan val ik met een heel ander gevoel in slaap als dat de dag begon.