Zichtbaar nerveus stapt ze de kamer binnen. Door haar hoofd flitsen de afgelopen jaren voorbij, het ging toch allemaal goed....... of vergeet ik wat?
Ik vraag haar tegenover mij te gaan zitten en probeer haar wat op haar gemak te stellen. Ik zie haar enigzins ontspannen, gelukkig. Terwijl ik mijn van te voren goed uitgewerkte stappenplan door loop komt zij steeds losser, het plan werkt en het word twee richting verkeer. Met een kwartiertje zijn we bij het einde aangekomen.
Ik vraag haar nog wat ze ervan vond, en gelukkig viel het haar uiteindelijk best mee. Zo'n eerste functionerings gesprek na al die tijd dat ze al voor de bakkerij werkt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten